Aquí vos deixamos integramente a derradeira entrada do blog de Juan:
“Ola,
Na miña última entrada prometía subir algunha imaxe de Holy Nigth! para abrir boca e, como o prometido é débeda, aí vai: Este é un dos momentos nos que lle sacamos partido ao 3d. No medio dunha aloucada persecución e tras un xiro de 180 graos o Neno Jesús sae disparado (ás butacas). A ovella Rita cólleo in extremis e devólveo a dentro da pantalla, caendo de novo no trineo.
Fisicamente isto sería bastante complicado de lograr, pero? o cine é cine, non? Queríavos ensinar esta imaxe en 3d pero como non a levo encima, ensínovos outra na o neno está fóra tamén, vacilando á ovella. Está en anaglífico, así que se tedes esas (agora xa prehistóricas) lentes de cores, suxeitádeas co nariz. Bo, irei subindo algunhas imaxes para que podades verlle a pinta á peli que, en serio, está feo que eu o diga, pero quedou xenial. Pero a verdadeira razón de publicar esta entrada é para dicirlle adeus a Dygra onde xa non traballo oficialmente desde fai un par de semanas. En realidade, Holy está terminada xa desde Xullo, pero me dediquei a descansar en Croacia, onde non é por nada pero se estaba mellor que aquí (?compañeiros galegos?, sinto o agosto que tivestes). E agora esperemos que o panaroma nacional e internacional despéxese un pouquiño e podamos ver Holy na gran pantalla. E como non podía ser menos, logo de oito anos especiais, intensísimos, moi duros ás veces, quería despedirme de Dygra dicíndolle a toda a xente que a pasado por alí, que ademais de facer películas, curtos, maxia e auténticos malabarismos para acabar case todos os proxectos, fixeron que alguén (eu) poida mirar atrás e ver que cada momento deses oito anos valeu a pena. Moitas grazas a todos. Vémonos por aí. Peeero?, adeus a Dygra non quere dicir adeus a Holy. Así que, como vos dicía, seguirei por aquí subindo cosillas da peli, ata que vos poida comunicar o día da estrea (non fará falta que o escriba, oirédesme gritar). O devandito, dygreros e ex-dygreros? Grazas. Saúdos a todos, “
Fisicamente isto sería bastante complicado de lograr, pero? o cine é cine, non? Queríavos ensinar esta imaxe en 3d pero como non a levo encima, ensínovos outra na o neno está fóra tamén, vacilando á ovella. Está en anaglífico, así que se tedes esas (agora xa prehistóricas) lentes de cores, suxeitádeas co nariz. Bo, irei subindo algunhas imaxes para que podades verlle a pinta á peli que, en serio, está feo que eu o diga, pero quedou xenial. Pero a verdadeira razón de publicar esta entrada é para dicirlle adeus a Dygra onde xa non traballo oficialmente desde fai un par de semanas. En realidade, Holy está terminada xa desde Xullo, pero me dediquei a descansar en Croacia, onde non é por nada pero se estaba mellor que aquí (?compañeiros galegos?, sinto o agosto que tivestes). E agora esperemos que o panaroma nacional e internacional despéxese un pouquiño e podamos ver Holy na gran pantalla. E como non podía ser menos, logo de oito anos especiais, intensísimos, moi duros ás veces, quería despedirme de Dygra dicíndolle a toda a xente que a pasado por alí, que ademais de facer películas, curtos, maxia e auténticos malabarismos para acabar case todos os proxectos, fixeron que alguén (eu) poida mirar atrás e ver que cada momento deses oito anos valeu a pena. Moitas grazas a todos. Vémonos por aí. Peeero?, adeus a Dygra non quere dicir adeus a Holy. Así que, como vos dicía, seguirei por aquí subindo cosillas da peli, ata que vos poida comunicar o día da estrea (non fará falta que o escriba, oirédesme gritar). O devandito, dygreros e ex-dygreros? Grazas. Saúdos a todos, “
Juan Galiñanes
Ningún comentario:
Publicar un comentario