AGAMAR RECORRE O ARQUIVO DA QUERELA CONTRA BENITO BELEA EN SANTIAGO.

INCOMPRENSIBLEMENTE O MINISTERIO FISCAL, QUE PRESENTOU A MESMA, AGORA PIDE O SEU ARQUIVO.

Segundo o criterio de Agamar a instrutora decreta o arquivo

baseándose, basicamente, na versión ofrecida por persoas afins ao querelado, en cambio ante un asunto de cariz claramente económico, denega unha proba pericial técnica contable, a cargo dos funcionarios da

Axencia Tributaria, tendente ao esclarecemento dos feitos como se interesou reiteradas veces por Agamar 

Agamar destaca a relevancia das variadas versións contraditorias do imputado e de todos as persoas a el vinculadas ao imputado e en cambio non ten en conta as preclaras e rotundas testificais ofrecidas por testemuñas imparciais, ASÍ

COMO GRADACIÓNS APORTADAS Á CAUSA, Os DOCUMENTOS CONTABLES APORTADO CONTIDOS NA DENUNCIA DO MINISTERIO PÚBLICO. 

Aínda así, segue mantendo Agamar, o certo é que do conxunto das dilixencias practicadas, declaracións e documentos, resultaron evidencias e indicios máis que suficientes da comisión dos feitos, da súa relevancia delituosa e da participación do imputado.

SORPRÉNDELLE A AGAMAR O “XIRO” EFECTUADO POLO MINISTERIO FISCAL

Agamar mostra a súa incredulidade e sorpresa polo xiro efectuado polo Ministerio Público neste asunto, de claro alcance público e que afecta e transcende favorablemente a un imputado que desenvolve unha actividade moi próxima a un determinado interese político e

partidista.

En esencia, o Ministerio Público, non só realiza unha errónea valoración xurídica da normativa que regula as Federacións e Confrarías de Pescadores en Galicia  con respecto

ás compensacións que se poden recibir en función da súa representación ou pola actividade desenvolvida e en relación aos delitos dos que, nesta fase embrionaria, é obxecto de acusación senón tamén vén efectuar unha enrebesada interpretación do articulado da

Lei e Regulamento de Confrarías de Pescadores así como o Estatuto da Federación Galega que non se compadece coa claridade e significado semántico dos preceptos discutidos, ademais efectúa unha análise insuficiente e incompleto da proba testifical e documental existente en autos acollendo, sen beneficio de inventario

algún, as teses mantidas polo propio imputado e o seu persoal de confianza co que mantén estreitos vínculos á marxe da contundente proba testifical e documental existente e suficiente indiciaria para profundar, mediante unha necesaria e imprescindible proba pericial a cargo dos peritos da AEAT, e determinar exactamente o importe da MALVERSACIÓN COMETIDA UNICAMENTE POLO IMPUTADO, no seu propio beneficio, tal e como se solicitou por esta parte. 

MANIFESTACIÓN DUNHA EMPREGADA DA CONFRARIA; “O SR. GONZÁLEZ SINEIRO SEGUÍA COBRANDO OS GASTOS DE REPRESENTACIÓN AÍNDA ESTANDO DE BAIXA” 

É evidente que a normativa específica das Confrarías de

Pescadores en Galicia, en canto ao funcionamento e compensación do exercicio de cargos nos Órganos de Goberno en Confrarías de Pescadores e nas súas Federacións, establece o principio xeral de GRATUIDADE no desempeño dos mesmos, o que resulta

incompatible coa percepción de salarios mensuais e/ou retribucións que o Sr. BENITO GONZALEZ SINEIRO percibía, simultaneamente, da Federación Galega de Confraría de Pescadores e da Confraría de Pescadores San Antonio de Cambados en contía fixa, periódica, mensual.

E é evidente que as retribucións percibidas anual ou mensualmente polo imputado escapan da mera indemnización para, finalmente, conseguir LUCRAR ao

imputado á marxe de calquera dano ou prexuízo que puidese irrogarse que, ademais, xa resultan debidamente satisfeitos coas dietas e gastos que, a maiores, percibe de ambas corporacións de dereito público. 

Neste sentido son gráficas as declaracións dunha empregada da Confraría:

“A preguntas do Sr. Muñoz manifesta que o Sr. GONZÁLEZ SINEIRO recibía diñeiro da confraría por

dous conceptos distintos un por perda de días de traballo que era variable en función dos días e a outra partida era por gastos de representación que era fixa e á que antes se referiu a que actualmente son 500 euros. Que a declarante sabe que o Sr. González Sineiro seguía cobrando os gastos de representación aínda estando de baixa por unha operación que tivo porque seguían realizando esas funciones pero non percibía da partida de perda de días de traballo” 

E sabemos, segue a decir Agamar, que segundo a versión ofrecida polo propio querelado achega de que estes importes ou RETRIBUCIÓNS (que el mesmo se abonaba de acordo coas facultades estatutarias que ostenta como Presidente) eran percibidas periodicamente e a tanto alzado, coma se un

salario periódico tratásese pola súa actividade representativa debido a que “deixaba de traballar non meu traballo” , explicación que se demostrou que NON ERA CERTA pois Benito cobraba esta retribución TODOS Os DÍAS DO ANO (ATA SÁBADOS E DOMINGOS), independentemente de si deixase de traballar ou non, de si representaba ou non á Federación Galega ou á Confraría de Pescadores de

Cambados, ou á Autoridade Portuaria de Vilagarcía ou ben á Federación Estatal de Confrarías 

de Pescadores de España, e o que é peor, cando se acreditou documentalmente que se achaba en situación de incapacidade temporal para traballar, en períodos prolongados, percibindo prestacións públicas da seguridade social que foran recoñecidas ademais polo Instituto Social da Mariña. 

BENITO CHEGO A PERCIBIR CANTIDADES POR SETE CONCEPTOS DISTINTOS

Ningún dos informes aportados (por moito que se queira

terxiversar e manipular o seu contido) autoriza ao imputado a percibir contías económicas en concepto de salario ou retribución mensual fixa e indefinida, salvo mellor criterio e interpretación da Instrutora. Únicamente permíteselle e habilita para cobrar contías resarcitorias coa finalidade específica de compensar economicamente ao beneficiario que se ve impedido de realizar a súa actividade profesional

en prol da representación corporativa pero, de ningún xeito, dedúcese que se destine contías económicas para lucrar ou beneficiar economicamente máis aló de tal prexuízo. 

Da proba practicada demostrouse que o imputado percibiu periodicamente os seguintes conceptos: 

1- Retribución mensual pola Federación de Confrarías de Pescadores de Galicia. Remítome ás contas anuais de devandita entidade aportadas polo Ministerio Público na súa querela. 

2- Dietas, viaxes, hoteis e gastos de desprazamentos (vehículo, autoestrada, gasolina) do imputado a cargo da Federación Galega de

Confrarías 

3- Retribución mensual a cargo da Confraría de Pescadores San Antonio de Cambados. 

4- Dietas, viaxes, hoteis e gastos de desprazamento (vehículo, autoestrada, gasolina) do imputado a cargo da Confraría de Pescadores de Cambados. Remítese Agamar ás contas anuais de devandita

Entidade. 

5- Dietas a cargo da Autoridade Portuaria de Vilagarcía 

6- Dietas a cargo da Federación Nacional de Confrarías de Pescadores en Madrid. 

7- Eventualmente, e durante os períodos certificados polo ISM, as prestacións de incapacidade temporal con

percepcións de contías notables en varios e sucesivos procesos incapacitantes. 

Ao mesmo tempo a súa actividade profesional ou industrial como administrador de varias mercantís dedicadas á pesca e á acuicultura víronse afectada ou prexudicada economicamente. 

Agamar di que a maiores das retribucións periódicas fixas e permanentes desde o ano 2008 ata a actualidade, cobradas polo Sr. González Sineiro de ambas Corporacións de Dereito Público , FÓRA Ou NON A TRABALLAR, eran compatibilizadas, ademais, co percibo de prestacións

públicas da seguridade social en materia de incapacidade temporal (para a realización do seu traballo) por enfermidade común durante prolongados períodos . 

O letrado de Agamar non entende como é posible que a

Autoridade Xudicial e o Ministerio Fiscal non observe o claro fraude, a grave malversación de caudaís públicos, existente en canto unha persoa está compatibilizando o cobro de prestacións públicas da Seguridade Social, por acharse incapacitado para traballar, e o cobro de indemnizacións (ou como se chame) tamén por “deixar de

traballar” que provén de polo menos dúas Corporacións de Dereito Público financiadas pola Xunta de Galicia, SOBRE TODO CANDO ESAS INDEMNIZACIÓNS CÓBRANSE TODOS Os DÍAS DO ANO, OS 365 DO ANO, DÍAS LABORAIS, FESTIVOS E FESTAS DE GARDAR. 

Remata o letrado de Agamar dicindo que dite nova resolución declarando non haber lugar ao arquivo das actuacións e por extensión, declarando a continuación da tramitación das correspondentes dilixencias previas coa práctica da proba documental, testifical e, en especial, a pericial a cargo de funcionarios da Axencia Tributaria, como se interesou por dita parte en varias ocasións.