ESOPO E AS TRES FESTAS DO ALBARIÑO OU DUAS FORMAS DE GOBERNAR A VILA.

Xoan Antonio Pillado co actual grupo
de goberno (Prohibida a súa
reproducción total ou parcial sen o
permiso do autor)

Conta Esopo, o grego clásico, nas fábulas de Babrio que estando a durmir un traballador ao rente dun profundo pozo de auga visitouno a Deusa Fortuna en soños e seica lle dixo:"Ti,non has despertar?Se caes eu levo as culpas dunha parte dos homes e fico coa mala fama.Porque sempre me sinalan a min indiscriminadamente de todas as desgrazas e meteduras de pata que lles pasan por culpa deles mesmos?"Esa
mesma Deusa debeuse pasar polo Concello de Cambados en corpo e alma xa que ao cuatripartito non os collía dormidos

Joaquin Fole

nin de casualidade,sempre traballando,e advertiulles do limitado do tempo para organizar tan importante evento,e que tiña visitado anteriormente aos tres rexidores conservadores que sen caeres no pozo só foron continuístas do que xá potenciara Joaquín Fole e Xoán Antonio Pillado Silvoso,verdadeiros alcaldes loureados pola Deusa para a Festa do Viño Albariño.Ao

goberno actual só lle quedaba tempo para cumplir con organizala o mellor posible potenciando o caracter internacional da festa con JAMES e coidando os grupos locais coma teloneiros de Nancis Rubias a Noite Fechada e a Isi Vaamonde dos de Mánchester,sen esquecer

o maior éxito que supuxo o mércores,tanto en cantidade de xente e calidade artística de Sés e Dios que te criu,todo en tempo record,aumentando urinários públicos e presenza dos corpos e forzas de seguridade do Estado,ben certo que todo esto albiscouse escaso ante a abalancha de

Tino Cordal

record en número de xente,logo,cal foi a reacción do goberno local frente a tal éxito?ser crítico,si,despois do refugallo dos datos-obras son amores,diría Tirado-plantéxase outra clase de festa que sen perder o seu caracter popular vaia acompañada dun sentir mais acorde coa calidade do viño Albariño,co civismo,co respeto ao mobiliario público,con menos botellón e mais colectividade frente a unha mesa de xantar onde quepamos todos,soio así será mais

nosa,senon a festa comeráse á propia festa para non ser de ninguén,bueno,menos do Capítulo Serenísimo que parece deles sós.a Deusa xa lles advirteu que foran ao Monte Parnasos e preguntaran ao Oráculo de Delfos sobre o futuro senon ían a acabar indo só á recta da Ghoulla,mentras que ao cuatripartipo se non os collían dormindo o futuro era deles.

A Tino Cordal

Un artigo de XAN GALBÁN.