INAUGURACIÓN BAR O ROLLO NO CENTRO DE CAMBADOS
Outra establecemento hostaleiro acaba de abrir as suas portas o Bar “O Rollo” na rúa do mesmo nome, Maria a rapaza que traballou no Continental emprenda esta aventura en solitario o nos desexamoslle toda a sorte do mundo por que realmente é unha rapace emprendedora, traballadora e que merece toda a sorte do mundo. Maria envitou dun xeito especial o Secretario de Unha Grande Chea “Domin” e amigo dela, e ala fumos todos para “bendicir” o local e non ser esta a unica que vez que entremos, os da compañía dos sábados acordamos poñelo xa na xira “dos viños” que facemos este día. O Bar ten duas estancias ben definidas, abaixo onde esta a barra, , pequeno pero acolledor, e arriba un espacio bastante amplo para tomar unha copa, un café ou facer unha xuntanza, decorado con moito gusto e con televisión nas duas instancias. Paga a pena visitalo. Podes ver unha reportaxe fotográfica da inauguración na columna da dereita.
EXPLOSIVAS E DESCONCERTANTES DECLARACIÓNS DE LAUREANO OUBIÑA A VANITY FAIR
“EU FINANCIE OS PARTIDOS DE FRAGA E DE SUAREZ”
Laureano Oubiña naceu en Cambados no ano 1946, leva no cárcere 10 anos por tres delitos de tráfico de hachix. Pero comezou oficialmente unha década antes, no ano 1990 cando o 12 de xuño o Xuíz Baltasar Garzón ordenou a famosa “Operación Nécora” e converteuse no rostro do narcotráfico máis famoso de Galicia. Un golpe histórico pero sobre todo mediático, contra do que se abriu a guerra entre outros contra Sito Miñanco e Manuel Charlín. Os capos dun negocio que movía mais de 2000 millóns de euros o ano a finais do 1980 e que deixou en Galicia unha lexión de drogadictos que hoxe se coñece como “a xeración perdida”. Froito daquela operación só resultou culpable dun delito fiscal – de feito ata 1999 non foi condenado por contrabando de hachix por primeira vez - . Pero dende entón tanto a súa figura contundente e a súa frondosa barba como o Pazo de Baión en Vilanova de Arousa – Pontevedra, perante o que se manifestaban as agrupacións de nais contra a droga, son a imaxe do inimigo público número 1 na loita contra do narcotráfico. Daquel pazo – confiscado polo Estado e vendido en 2008 as adegas Conde de Albarei – saíu o pasado mes de novembro o viño Albariño con que os Príncipes de Asturias brindaron en Santiago de Compostela na visita do Papa. O mesmo tempo que o seu antigo dono almorzaba na prisión salmantina de Topas e só un par de dias despois de que contactase con Vanity Fair contestando así a solicitude de entrevista desta revista. Oubiña aceptou contestar por escrito o cuestionario que deu froito as seguintes respostas:
“Xamais subornei nin a xuíces nin a políticos. Pero a finais dos anos setenta, cando pasamos á democracia que din que vivimos, axudei a financiar a Alianza Popular, do señor Fraga, e a UCD, do señor Suárez. E igual que eu o fixeron moitos empresarios máis que estabamos metidos no contrabando de tabaco. Por certo, desde aquí recórdolles a eses políticos que sigo sendo a mesma persoa de entón”.
“Espero que o Estado rehabilíteme como se rehabilita aos drogadictos, porque ser contrabandista non deixa de ser unha droga como outra calquera”.
“Verme morto sería a alegría máis grande que levarían os compoñentes da Audiencia Nacional, xa que son uns terroristas xudiciais. O señor [Javier] Gómez Bermúdez, desde o xuízo do 11-M, crese unha estrela e o embigo do mundo”
“Seguirei denunciando aos xuíces e negar calquera relación con Manuel Charlín e outros narcotraficantes galegos”.
“Teño 65 anos xa son un vello, perdín a infancias das millas fillas e non quero perder a das miñas netas”.
“Falar de mafias aquí é dicir bobadas. Aquí non existen. Son organizacións que se dedican ao narcotráfico. Mafias existen noutros países como México ou Italia. En certa medida benefícianse os políticos que manexan ás forzas represoras. Nos anos 1985 e 1986, certo estaleiro de Vigo construiu unha partida de lanchas para a Garda Civil e Aduanas onde a min me fixeron unha embarcación anteriormente. Resulta que a miña había costado 70 millóns de pesetas, sendo máis potente, e as súas 315 millóns, cando non chegaban a valer realmente 65. Isto conteino no xuízo da operación Nécora, levou ao Parlamento e debateuse. Pero esa diferenza de diñeiro se esfumouse. Haberá que preguntarlle ao señor Roldán [ex director da Garda Civil] e posiblemente ao entón coronel Ayuso [ex xefe do Servizo Fiscal da Garda Civil]. Eles son os que se beneficiaban da compra de armamento, de embarcacións e todos os equipos para a represión do narcotráfico. E igualmente os políticos de quenda”.
“Os mortos da droga hai que cargarllos aos mesmos do GAL. Para cubrir a súa incompetencia dedicáronse a manexar e teledirixir ás nais contra a droga pagaban autobuses, hostais, comidas para desprazalas á as manifestacións porque era politicamente correcto e daba votos”''Seguirei querelándome contra os xuíces que o merezan, aínda que sigan arquivando as denuncias, xa que fan corporativismo e tápanse uns a outros. Teño previsto presentar, polo menos, catro querelas''. Desde o principio tomáronme a min como personaxe para o circo mediático-político e político mediático que lles interesaba formar''.
“Cando consiga a liberdade teño pensado estar coas miñas fillas e vivir onde vivín desde principios de 1984, na Laxe (Vilagarcía). E dedicareime a traballar honradamente e, cando non teña saúde, a vivir da miña pensión, que para iso coticei como calquera fillo de veciño".
"Eu non son capo de nada admito haber traficado con hachix pero non con outras drogas."
“Estanme humillando ata límites inimaxinables. Queren que cumpra toda a condena, eu non son nin mellor nin peor que calquera outro preso. Manteño unha guerra aberta coa Audiencia nacional xa denuncie ata sete xuíces por prevaricación e arquivaron todos as querelas por corporativismo”.
“O pasado mes de abril, o Supremo deume a razón nunha demanda, segundo a cal, tras a refundición das miñas penas, e co desconto do tempo de prisión preventiva extra cumprida, a miña saída debía haberse producido xa. Con todo, ata o pasado 15 de novembro a Audiencia non aceptou o cálculo da miña condena elaborado no cárcere, segundo o cal eu que levo preso desde novembro de 2000, completaría totalmente a miña pena en xullo de 2012, aínda que excedería as tres cuartas partes , límite para poder obter a liberdade condicional, en febreiro de 2008. Por iso é polo que os meus avogados solicitaron de novo a finais de decembro o terceiro grao, aínda que anuncian que volverán recorrer ao Supremo”.
Na Audiencia nacional para min non se imparte xustiza, senón odio, rancor e vinganza. O señor [Javier] Gómez Bermúdez, desde o xuízo do 11-M, crese unha estrela e o embigo do mundo. E estrelas na Audiencia Nacional xa houbo algunha que se estrelou e apagado. Ao seu lado Garzón era un santo. E dígoo con todo o coñecemento de causa''
“Teño previsto iniciar dilixencias contra o Estado e acusalo dun delito contra a saúde pública porque o Estado está cobrando uns impostos do tabaco e do alcol, e ambas as cousas non deixan de ser unha droga, para min o narcotraficante máis grande é o propio Estado, porque si pode beneficiarse dos bens que incauta aos narcotraficantes, pero os narcotraficantes non. Explíquenmo”.“Durante a época de maior actividade, nos anos 80, as autoridades levárono todo ao seu interese persoal. Cando vivimos a transición da ditadura á democracia, sabían o que se nos viña encima co tema das drogas, e non deron ningún tipo de ensino sobre o seu consumo. Por iso morreu tanta mocidade eses mortos habería que cargarllos aos mesmos do GAL, que non moveron nin un dedo nin educaron''.
“Xa dixen que nalgunha ocasión trafiquei con haxix é porque nunca se me pasou pola cabeza que chegásemos a estas datas sen que estivese a diferenza con outras sustancias é que é unha droga branda, e que eu saiba ninguén se morreu por consumilo. Coa miña familia tivemos os nosos máis e os nosos menos por dedicarme ao tráfico de haxix, ata que conseguín convencela de que non era unha droga que causase un grave dano á saúde.”
“En relación coa miña estancia no cárcere, tratáronme e o continúan facéndoo peor que a ningún terrorista do mundo enteiro».
Laureano Oubiña ten a súa propia páxina web http://www.laureanooubiña.es/ e a súa propia páxina de facebook
FONTE: VANITY FAIR
Ningún comentario:
Publicar un comentario