ENTREVISTA A ALEJANDRO GARCIA, MESTRE DE CAMBADOS QUE TAMÉN SE XUBILA.

“AQUÍ FUN MOI FELIZ, AGORA DEDICAREIME A PASEAR, LER E TAMÉN A PESCAR”

O docente xubílase tras pasar trinta e nove anos relacionado con este centro.

Alejandro García xubílase a próxima semana. Fai 39 anos comezou a traballar no instituto Ramón Cabanillas de Cambados, agora aos seus 63 anos tense que despedir del. O profesor de Educación Física, que foi tamén xefe de estudos e na actualidade tamén vicedirector, recorda con nostalxia os seus primeiros anos no centro cando, xunto a moitos alumnos, tiña que coller a motora na

Illa de Arousa, para acudir a dar clase.

-foron 39 anos ligado ao instituto Ramón Cabanillas, vaise con bos recordos?

-Por suposto, ¡aquí fun máis feliz que un cuco!. Pasaron polas miñas mans moitos nenos e tamén hei ter moitos compañeiros e a verdade é que teño moi bo recordo de todos.

-Como era a relación cos seus alumnos?

-A verdade é que eu xogaba con vantaxe porque ao ser profesor de Educación Física, que é unha sinatura creativa que se dá fóra das aulas, pois é diferente. A miña relación era moi boa e seino porque agora vexo a alumnos que son médicos ou camareiros e sempre me saúdan, nunca me torcen unha cara.

Foto: Gonzalo Salgado.

-E cos seus compañeiros?

-Podo dicir que non recordo a ningún compañeiro co que quedei enemizado. Sempre tes máis ou menos afinidade pero nunca tiven unha pelexa.

-cambiaron moito as cousas desde que comezou ata agora?

-Moitisimo. Unha na medida en que foron mellorando as cousas coas novas tecnoloxías e a outra, na miña opinión, a falta de calor humana ou ás veces a falta de respecto. Antes tiñamos grupos de corenta pícaros e non había estes problemas, todos eramos unha gran familia pero sabiamos quen era o profesor e quen o alumno. Agora parece que para comezar a dar clase aos primeiros cursos da ISO tes que estar moi preparado.

-Cre que o vai a botar de menos?

Foto: Rafael Iglesias.

-Si, estou seguro. Deixo isto por circunstancias persoais. con sesenta anos xa puiden facelo pero fixemos un trato o director e eu e dixemos que o deixariamos xuntos... finalmente voume eu antes porque creo que chegou o meu momento.

-Podería dicir que é o que máis vai botar en falta?

-Todo, a todo o instituto. A relación coa xente, tanto con alumnos como con profesores.

-Ten pensado facerlles visitas?

-Paréceme a min que vou estar no centro día si e día tamén. Eu alí non me limitaba a ser profesor estaba para todo, había que mover un encerado, alí estaba, pintar as liñas no chan, tamén. Vouno a botar de menos.

-Agora vai ter moito tempo libre, sabe a que se vai a dedicar?

-A verdade que aínda que pareza que non teño moitas cousas que facer. Por exemplo irei a pescar, algo que me encanta. Tamén me dedicarei á lectura, son unha persoa que podo pasarme unha tarde enteira sentado lendo un libro e teño pensado pasear. Irei dar un paseo por O Carreirón ou polo porto de Tragove. Ademais durante 13 anos fun secretario do club de fútbol Céltiga da Illa de Arousa e a verdade é que teño unha chea de material desde o seu fundación en 1921 e sei, que si me aburro moito, podo entreterme escribindo por exemplo un libro ou montando unha exposición.

ENTREVISTA RECOLLIDA DO FARO DE VIGO

NOTA DA ADMINISTRACIÓN.-

Ainda que non se di na entrevista Alejandro é nado en Cambados, ainda que casou na Illa, onde reside.  Alejandro, o que tivemos a sorte de tratar,  foi un gran mestre, e sobre todo mellor persoa,  a educación perde un gran baluarte e un gran traballador. Sorte amigo.